تنهـاییـ پرهیاهو

ای کاش که جایِ آرمیدن بودی

مزخرف‌جات


فکر میکنم آیا تلویزیون در راستای تولید این چرت و پرت‌ها تلاشی میکند ؟؟ آیا واقعا پول مملکت صرف تولید شوتبال و برنده باش و عصر جدید میشود؟؟ صدای رامبد جوان و امیرحسین رستمی و رضا گلزار مستقیما میرود روی سلول‌های عصبی‌ام و حس میکنم دچار حمله‌ی عصبی می‌شوم، دوست دارم سرم را بکوبم به میز تلویزیون . خانه‌ی ما آنقدری بزرگ نیست که از صدای تلویزیون در امان باشی. هر وری که بروی صدای خنده‌های حال بهم زن و مهوع و فیک مجری‌ها را میشنوی و فکر میکنی باید به کجا پناه ببری؟؟ به توالت؟؟؟وقتی دچار مسمومیت غذایی میشوی یکجایی میان تهوع فقط دعا میکنی که بالا بیاوری و خودت را خلاص کنی. کاش وقتی مغزت پر است و دارد میترکد ، بالا میاوردی و با مغز خالی از نو شروع میکردی، اول غذاهای سبک و کم کم رژیم عادی. 


۱ نظر
محدثه //
۰۷ فروردين ۰۸:۰۱
واسه همینه تلویزیون روشن نمیکنم و نمیزارم کسى هم روشنش کنه!

پاسخ :


واقعا کار درستی میکنی  
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
About me
من فقط دلم می‌خواد چیزهایی که تو همون لحظه بهش فکر کرده‌ام رو بنویسم، و به قضاوت شدن فکر نکنم.شاید چند وقت بعدش کاملا نظرم تغییر کنه ، چون همه چیز مدام درحال تغییره ، و این زندگیه!
آرشیو مطالب
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان