تنهـاییـ پرهیاهو

ای کاش که جایِ آرمیدن بودی

Hollow

جایی که هستم ، آخرِ یه کوچه‌ی بن‌بسته که از هر بخشش که گذشتم ،پشت سرم خراب شده. حالا یا باید بلد باشم پرواز کنم تا از دیوار بگذرم یا همونجا بمونم تا ابد و جون بکنم.راه سومی هم هست ، اینکه تو همین لحظه و همینجا بمیرم و شاهد به لجن کشیده شدن زندگیم بیشتر از این نباشم. 

About me
من فقط دلم می‌خواد چیزهایی که تو همون لحظه بهش فکر کرده‌ام رو بنویسم، و به قضاوت شدن فکر نکنم.شاید چند وقت بعدش کاملا نظرم تغییر کنه ، چون همه چیز مدام درحال تغییره ، و این زندگیه!
آرشیو مطالب
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان