تنهـاییـ پرهیاهو

ای کاش که جایِ آرمیدن بودی

دورانِ خوشِ کارشناسی !


فردا آخرین روزیه که با بچه‌های کلاس به عنوان هم کلاسی زیر یه سقف قرار میگیریم! در واقع میتونم بگم فردا آخرین باریه که تحملشون میکنم ! البته کلاسامون هفته‌ی پیش تموم شده و فردا یه کارگاهه که حضور توش الزامیه ، فردا اخرین روزیه که مجبورم کنارشون بشینم و به پارادوکس های ذهنیم با اونا و عقاید و کاراشون مدام بگم : هیس !! 

دو ترم آخر فقط بیمارستانیم و درس تئوری نداریم،البته که گروه بیمارستانم تحملش به مراتب سخت تره چون دوتا از عجیب و غریب ترین بچه‌های کلاس عضوشن، ولی خب باز هم جای بسی شکر و سپاس باقیه که خیلی از بچه‌های اون کلاس ۴۵نفره رو نمیبینم ! طی این چند ترم بارها بهشون نگاه میکردم و با خودم میگفتم خدایا چطور ممکنه اینهمه ادم عجیب و زیر آب زن دور هم توی کلاس جمع شن ؟ اینهمه خاله زنک و اب زیر کاه ؟؟ و وای که چقدر سخت بود با وجود تمام تضادهایی که باهاشون داشتم سعی کردم فقط توی خودم بریزم و در ظاهر عادی و یه همکلاسی معمولی به نظر بیام! وقتی میگم عجیب و غریب واقعا اغراق نمیکنم ! ادم های بیست و یکی دوساله ای که هنوز تو دوران پره اسکول ایجشون گیر کرده بودن :/ مثلا در کمال بیخیالی یه جمله میگفتی روز بعد صد نفر تو تلگرام باهات دعوا میگرفتن و عین زامبی ها دندون برات تیز میکردن که چطور تونستی این حرفو بزنی؟؟بعد تو با خودت فکر میکردی چطور در عرض یکی دو ساعت حرفت انقد تحریف شد !؟ حالا این چشمه‌ی کوچکی از دریای بیکران رفتارهاشون بود که دیگه از اینکه برن پیش استاد زیر ابتو بزنن یا مثلا کلاس لغو کنن و اعلام نکنن یا مطالب امتحانو کم و زیاد کنن خبر ندن هم نگم :/ بعد نکته‌ی جالبش اینه که همین آدم‌های درظاهر سانتی‌مانتال و باکلاس میشینن باهات بازی مزخرف جرئت یا حقیقت انجام میدن ،دو روز بعد تمام جوابات کف دست کل بچه‌های دانشکدست:/ اولین ترما یکی از سوالا ازم این بود که از شخصیت کدوم یکی از پسرای کلاس خوشت میاد؟من از همه جا بیخبرم گفتم فلانی :/ تا هفته ی بعدش کلا پسره جواب سلام منم نمیداد تو اینستاگرام هم منو انفالوم کرد :// دیگه اخراش خودمم داشت باورم میشد که عاشقشم =)) یعنی این وضعیت ما بود در طول ۶ترم ! دقیقا همینقدر کودکانه و پیش دبستانی طور !! خلاصه اینکه الان لحظه شماری میکنم واسه تموم شدن این دو ترم باقی مونده و فکر میکنم به حرف اونایی که میگن کارشناسی بهترین دوران زندگی ادمه و دلت بعدا براش تنگ میشه! واقعا زندگی قراره چقدر چرت پیش بره که این سالا بهترینش باشه و دلم براش تنگ شه؟؟؟


پی‌نوشت: بله بله خودمم میدونم نکاتی که از کلاس گفتم خیلی بچگانه بود ، باور کنین اینا برای منم مهم نیستن و خیلی پیش پا افتادن و منم همچین دغدغه‌هایی ندارم !ولی وقتی ۶ترم هرروزش رو با آدمهایی بگذرونی که همین مسائل بی اهمیت رو تو گوشِت بُلد کنن و تکرارش کنن ، مجبوری بهشون توجه کنی ! حتی اگه واقعا دلت نخواد ! و همین تناقض بین آدم‌های اطرافت و چیزی که تو ذهنته هی عذابت میده!

پی‌نوشت ۲ : البته بی انصافی نکنم تک و توک روزهای خوبی هم داشت که خوش گذشته بود :O

پی‌نوشت ۳: چقدررر طولانی شد :|

۵ نظر

باید قبول کنم


+ دوست داشتم آدم محبوبی باشم که دوست‌‌های زیادی داره و نبودش در جمع‌ها احساس میشه ، 

 اما نشدم .

باید این محبوب و دوست داشتنی نبودن رو قبول کنم .

۶ نظر

با فاصله‌ای امن که آسیب نبینی،بنشین و فقط شاهد ویرانی من باش*


" چنان تنهایی وحشتناکی احساس می‌کردم که خیال خودکشی به سرم زد،

چیزی که جلویم را گرفت این فکر بود که هیچ‌کس ، مطلقا هیچ‌کس از مرگم متاثر نخواهد شد

و من در مرگ خیلی تنهاتر از زندگی خواهم بود . "


تهوع - سارتر 



*عنوان از سیدتقی سیدی 

۴ نظر

من صادقانه روز تولدم بغض میکنم !


نه اینکه فکر کنی اه چه ادم یبس یا نحسی‌ام ! نه اینکه بخوام بگم خیلی بی احساسم یا هیچ چیز برام فرقی نمیکنه ! نه اینکه بخوام تظاهر کنم به بی‌تفاوتی ! امروز روز تولدمه ولی می‌دونی امسال حالم دقیقا توصیف همین یه مصرع‌ست: من صادقانه روز تولدم ... ! نه اینکه تکیه‌ام بیشتر روی بغض باشه،اتفاقا بیشتر روی "صادقانه"ست .

نمیخوام غم‌نامه بنویسم و بگم که همیشه نشده و همیشه اتفاق های بد و اینجور چیزا ، یا بگم که میخوام از فردا تبدیل  به یه آدم دیگه بشم و زمین و زمانو به هیچ‌جام نذارم ، اصلا راستش خودمم نمیدونم چرا فک کردم که باید حتما روز تولدم چیزی بنویسم . فقط دارم فکر میکنم کاش که اتفاقی بیوفته بهتر از چیزهایی که تاحالا پیش اومده ، کاش آرزو کردن و آرزو داشتن دوباره برگرده به دل‌هایی که سرد شدن از آوار نشدن‌ها و نرسیدن‌ها .

من صادقانه روز تولدم بغض میکنم ، صادقانه به خودم فکر میکنم، به آدم‌های زندگیم ، به رویاهای قدیمیم و به قلبم که روز به روز سرد‌تر میشه .. روز تولد هر ادمی ، شاید تنها روزیه که حق داره فکر کنه مخصوص خودشه ، شکل خودشه اصن ! چشم‌های هر آدمی باید بتونه حداقل تو روز تولدش روشنی‌ها رو پیدا کنه و دلش آرزو داشته باشه. آرزو‌هایی که به برآورده شدنش امید داشته باشه … پس من چم شده امروز؟؟

مامان



تو تنها وجه زندگی منی که وقتی بهش نگاه میکنم دلم خوش میشه !

تنها وجهی که ازش روشنایی میاد توی زندگی سرتاسر شبم .

۳ نظر

شاید اینجا سیاه‌ترین جاشه !


همه چیز برام لوث و بی‌مزه شده ! همه‌چیز و وقتی که میگم‌ همه‌چیز ، اغراق نمی‌کنم ، دلم میخواد کاری کنم که برام جدید باشه ، حرفی بزنم که برام جدید باشه ! جایی برم که برام جدید باشه ! اما انگار همه‌چیز قبلا گندش در اومده!

مثل آدمی که تازه بالا آورده و همه‌ی غذاها براش یادآورِ یه استفراغِ دوباره‌ست !

پ‌نوشت:دلتنگم و نمیدونم با این همه دلتنگی چیکار کنم !

۳ نظر

محاصره شده‌ام بین غیرممکن‌ها



که قول داده‌ای و داده‌ام قوی باشیم 

که قول داده‌ای و داده‌ام...ولی سخت است

This fu..ing grief


میخوام که آهنگ " پرتقال من" بلند داد بزنم و همراه با طاهر قریشی بخوانم، و آن بخشش که میگوید«باغِ من سرده ، همه‌ی گلاش پژمرده‌ دونه دونه » صدایم نلرزد و بغض بالا نیاورم !

About me
من فقط دلم می‌خواد چیزهایی که تو همون لحظه بهش فکر کرده‌ام رو بنویسم، و به قضاوت شدن فکر نکنم.شاید چند وقت بعدش کاملا نظرم تغییر کنه ، چون همه چیز مدام درحال تغییره ، و این زندگیه!
آرشیو مطالب
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان