تنهـاییـ پرهیاهو

ای کاش که جایِ آرمیدن بودی

سه وجهی

در حالی که هروقت اینجا مینویسم حس تام هنکس توی فیلم cast away بهم دست میده ، آمار بازدید‌های وبلاگ رو میبینم که نوشته روزی ۱۰۰ تا ۲۰۰ تا بازدید ! و خندم میگیره ، یدونه بیان مارو به سخره نگرفته بود که اونم شروع کرد:)

 

دوباره تراپی رو شروع کردم ، و با خودم قرار گذاشتم که ایندفعه کاملا صادق باشم ، با خودم و با درمانگرم ، همه چیز رو ، به همون زشتی و مهوع بودنی که هست بگم ، بدون دخل و تصرف در واقعیت ، احساس‌هام و صداهای توی سرم .

 

یچیز دیگه هم میخواستم بگم ، یادمه که چیز جالبی بود ولی یادم نمیاد چی بود ! ساچ عه دوری مایند !

 

 

۰ نظر
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
About me
من فقط دلم می‌خواد چیزهایی که تو همون لحظه بهش فکر کرده‌ام رو بنویسم، و به قضاوت شدن فکر نکنم.شاید چند وقت بعدش کاملا نظرم تغییر کنه ، چون همه چیز مدام درحال تغییره ، و این زندگیه!
آرشیو مطالب
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان