يكشنبه ۲ شهریور ۹۹
واقعا دیگه حوصله ندارم راجب عقایدم با کسی حرف بزنم ، یا مثلا اظهار نظرایی بکنم که مردم فکر کنن وای چه ادم روشن فکری! یه مدت خیلی تو این مودا بودم که اظهار فضلای قشنگ قشنگ کنم ،الان ولی واقعا حال و حوصله‌شو ندارم، ترجیح میدم هرجا کسی نظرشو گفت جای اینکه بگم « به نظر من » فقط لبخند بزنم . انقدر که همه چیز برام یبس و بی معنی شده ! احساس میکنم قبلا به اندازه کافی حرف زدم و نظراتمو گفتم :/
پی‌نوشت: پارسال اینروز اولین روز کاریم بود ! عجب سال سخت و صعب و وحشتناکی بود از همه جهت !!
