میخواهم دلم را خوش کنم به چیزی ، کسی،کاری،جایی ، هدفی حتی. دلخوشی مهم‌ترین چیز دنیاست.از سلامتی هم شاید مهم‌تر ! نمی‌دانم . آدم وقتی چیزی را از دست می‌دهد تازه قدرش را می‌فهمد و من دل‌خوشی‌ام را از دست داده‌ام ! توانم را برای مبارزه از دست داده‌ام ، چیزی را که باید باشد و آدم را به زندگی متمایل کند از دست داده‌ام.
هر روز صبح چشم‌هایم را باز می‌کنم و امیدواری‌هایم را زیر و رو می‌کنم ، همه‌یشان اما کهنه و زهوار در رفته‌اند! انگار که قبلا همه را امتحان کرده باشم و بی‌فایده بوده باشد ! کاش حرف زدن انقدر بی‌فایده نبود، کاش زندگی‌ام انقدر خالی نبود ، کاش رنگ سبزی توی قلبم ریشه می‌زد و رشد می‌کرد . کاش جایی برای رفتن بود ، کاش نیرویی برای مبارزه و روحی سخت برای از پا در نیامدن! خوش بحال شماهایی که صبح‌ها که از خواب بلند می‌شوید ، شور و شوقی می‌دود توی جانتان و سر حالتان می‌آورد ...
پی‌نوشت: حتی نمی‌توانم منظورم را با نوشتن برسانم و فکر می‌کنم این هم از همان کارهای بی‌فایده دنیاست
