سه شنبه ۱۶ مرداد ۹۷
آدم نمیتونه بدون امید زندگی کنه ، شاید بتونه زنده بمونه ، ولی زندگی نمی‌کنه
اینو تو بدترین شرایط زندگیم برای یکی فرستاد و اون برام نوشت : "دل ما همیشه شکسته‌ست فرزند ، اما امیدواری هیچ‌وقت از جیپ چپ پیراهن‌مان کم نشد" بعد فکر کردیم چی به سر ادم میاد وقتی همه‌ی امیدشو ناامید کنن ؟ وقتی تا چشمش کار میکنی تاریکی باشه ؟ میمیره دیگه ، نمی‌‍میره ؟
پی‌نوشت : جمله‌ی داخل " " واسه ناظم حکمته .
