تنهـاییـ پرهیاهو

منو دوست داشته باش 

اونقدر عمیق که بره تا تموم سلول هام و جای اینهمه ترس و اندوه رو بگیره 

اونقدر واقعی که بشکنه دیوار بی‌اعتمادی بین من و آدم‌ها

و اونقدر امن ، که بشه کنارت گریه کرد ، قدِ تک تک این ثانیه‌های بی رحمِ بی‌کسی