تنهـاییـ پرهیاهو

ای کاش که جایِ آرمیدن بودی

روح آدم که درد داشته باشد

روزهایی که عمیقا احساس تنهایی میکنید ، همان روزهایی که نمیتوانید با هیچکس یک کلمه صحبت کنید چون بغض میپرد وسط حرفتان و اشک ابرویتان را میبرد ، چه کار میکنید ؟ این دل شکسته ی بدبختتان را چطور خوب میکنید ؟

این تنهایی لعنتی ، تومنی صنار با ان تنهایی های دیگر فرق دارد ، این تنهایی اصلا به معنی  بودن کسی نیست ، 

این تنهایی لعنتی، از ان تنهایی هاست که روی دست خودت مانده باشی ،  که یک لحظه حس کنی تمام توان مبارزه ات در زندگی به ته رسیده ، این تنهایی از ان تنهایی هاست که انگار خودت هم تو را در دنیا ترک کرده باشد ! 

من از این حال وحشتناک ، کجا پناه ببرم ؟

۱ نظر
ستاره
۰۴ شهریور ۱۳:۱۲
من به امامزاده صالح علیه‌السلام پناه برده‌ام. هندزفری به گوش. اشک به چشم تا خود خود ضریح... 

پاسخ :

خوش بحالت که پناه گاهی برای ارام شدن تو این دنیای نا ارام داری 
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
About me
من فقط دلم می‌خواد چیزهایی که تو همون لحظه بهش فکر کرده‌ام رو بنویسم، و به قضاوت شدن فکر نکنم.شاید چند وقت بعدش کاملا نظرم تغییر کنه ، چون همه چیز مدام درحال تغییره ، و این زندگیه!
آرشیو مطالب
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان