سه شنبه ۳۱ مرداد ۹۶
فکر میکنم که باید برم از کشوری که توش به افسرده ها میگن روانی! از کشور تمسخر ها و مسخره کردن ها
از کشوری که توش نمیتونی خودت باشی و فقط ، فقطططط باید ادا در بیاری ! از کشوری که برای توی واقعی خریداری پیدا نمیشه ! از کشور پشت سر حرف زدن ها ! از کشوری که کل راه رو برای رسیدن به مدرنیته اشتباه رفتیم و افتادیم وسط یه لجن زار که فکر میکنیم یعنی خیلی پیشرفت کردیم ! از کشور عقب مونده های فرهنگی تو ظاهر امروزی ! بعد فکر میکنم کجا برم ؟؟ کجای دنیا خالیه از این ادم ها ؟ و ارزوی مرگ میکنم ! عمیقا ارزوی مرگ میکنم که شاید ارامش امثال من ، فقط با مرگ به دست بیاد!
کاش چشمام رو میبستم ، باز که میکردم جای بهتری بودم !
