سلام :)
این چند روزی که نبودم ، سفر بودم . فک میکنم چندوقت پیشا نوشته بودم دلم شیراز میخواد، رفتم شیراز با مامان- داشتن یه مادر خوش سفر نعمت بزرگیه-.
خب سفر لذت بخشی بود واسم ، یه تفریح کامل و آروم
اما این سفر واسم بیشتر از یه تفریح بود ، نمی‌دونم شاید مدتیه نگاهم به زندگی تغییر کرده، شاید چون فکر میکنم دارم بزرگ می‌شم .
برام رفتار توریست های خارجی خیلی جالب بود ، اولین چیزی که توجهمو جلب کرد سادگی و راحتیشون بود .اینکه خانم ها حتی رژ لب نداشتن ولی درعین حال زیبایی خاصی داشتن . بعد خانم های ایران صورت هایی پر از ارایش های مصنوعی :/
وقتی ورود می‌کردن به یه مکان دیدنی دم درش یه سلفی دسته جمعی با هم می‌گرفتن بعد هم هرکدوم می‌رفتن و مشغول تماشا می‌شدن . هرکدوم هم یا با موبایل یا دوربین چه حرفه ای چه کامپکت از زیبایی های اونجا عکس می‌گرفتن ،سرشونم تو کار خودشون بود و واقعا می‌شه گفت محو خود مکان می‌شدن .حالا ایرانی ها ؛ هرگوشه ای که می‌دیدی یکی فیگور گرفته بود و یکی با یه دوربین فوق حرفه ای داشت ازش عکس می‌گرفت . چیزی که واسم جالب بود این بود که انگار ما ایرانی ها صرفا واسه عکس گرفتن از خودمون می‌ریم جایی و اصلا از زیبایی های اونجا لذت نمی‌بریم :/
خلاصه‌اش اینکه نمی‌دونم چرا حس میکنم ما داریم اشتباه می‌ریم کل مسیررو ، و بجای اینکه به سمت درستش متمایل شیم بیشتر برای بیراهه ممارست می‌کنیم !
البته شایدم اشتباه میکنم ، ولی خب قبول کنین تجمل و تظاهر و چشم و هم چشمی نمی‌ذاره خیلی از زندگی‌مون لذت ببریم ! چیزی که انگار برای کشور های پیشرفته مدت هاست حل شده .
