شنبه ۱۳ خرداد ۹۶
فیلم برادرم خسرو را ببینید ، همه ی کسانی که مثل من معتقدید آدم های دیوانه به اسم سالم جامعه را پر کرده اند و به سالم ها برچسب دیوانگی میزنند ، همه ی کسانی که مثل من معتقدید یک آدم به دست اطرافیانش کارش به قرص و درمان های روانپزشکی میرسد ، بروید سینما و فیلم برادرم خسرو را ببینید .
من عجیب از دیدن این فیلم لذت بردم ... طوری که حتی برایم مهم نبود سه تا دختری که چند ردیف پشتم نشسته بودند دقیقا به کجای فیلم میخندیدن ؟ و ان گروه پسر و دخترهای ردیف کناری برای چی یکی یکی بلند میشوند و هی میروند بیرون و دوباره با خنده ی بلند برمیگردند،دم به دقیقه !و اصلا اینکه چرا وقتی سالن بغل فیلم نهنگ عنبر را نمایش میدهد اینها امده اند این سالن ؟
پی نوشت : اخرین باری که از دیدن فیلمی در سینما لذت بردم ، ابد و یک روز بود ، عید ۹۵ . اما فکر کنم ان هم کمتر از دفعه بود .
