دوشنبه ۲ اسفند ۹۵
من خودم این قانون را میدانم که توی دنیا نیابد منتظر باشی کسی بیاید و حالت را خوب کند و مثلا منتظر اتفاق خوب نباشی و خودت اتفاق خوبت را بسازی
اما گاهی وقتها خیلی خسته تر از اینم که حتی بخواهم حالم را خوب کنم و ترجیح میدهم به غمگین بودن ادامه دهم .
پی نوشت: و شب هی ادامه داشت .... تمام نمیشد
